Önce bir hikaye, hikayeleri seversiniz değil mi?

“Sinbad 5. seyahatinde, yaşlı bir adama rastlar. Acır ona, omzuna alır ve varacağı yere götürür. Fakat ne yazık ki, yaşlı adam Sindab’ı bırakmaz. Bacaklarını Sinbad’ın boynuna dolar ve nereye gitmek isterse götürmesi için onu zorlar. Değneği ile onu döver ve bir an bile rahat bırakmaz.”

Sizin de yaşlı bir adamınız var mı? Sizi rahat bırakmayan…

Yaşlı adam kim diyorsanız, o zihninizdeki hiç susmayan gevezeliktir. Zihninizin sizi en son ne zaman rahat bıraktığını hatırlıyor musunuz?

Hep bir şeyler var değil mi? Kariyeriniz, sağlığınız, kayınvalideniz, çocuklarınız, eşiniz, yöneticiniz…

Dünya böyle… Sizin her şeyin nasıl olması gerektiğine dair arzularınızla ilgilenmiyor bile değil mi? Ama iyi haber! Buradan kurtulmanın bir yolu var. Hem basit, hem de az kolay!

Geriye çekilerek zihinsel gevezeliğinizi izleyin. Gözlemleyin, onun sadece izleyicisi olun. Gözlemlediğinizde artık onun içinde kendizi kaybetmeyeceksiniz. Sizi alıp götüremeyecek. Çektiğiniz acı bitecek. Ve çekip gidecek. Böylece omzunun üzerindeki yükten, yaşlı adamdan kurtulacaksınız.